We zijn gewend geraakt aan een lineaire benadering van allerlei processen en dingen: als A verandert dan verandert B evenredig mee. En aan evenwichten: iets kan pas werken als het in evenwicht is en alles heeft de neiging om naar een evenwicht te gaan.
Adaptieve systemen zijn per definitie niet-lineair: als A verandert dan verandert B bijvoorbeeld tot een macht mee. En ze zijn ver-uit-evenwicht: iets moet juist niet in evenwicht zijn om het gewenste gedrag te kunnen vertonen, iets tussen valen en staan in, een vorm van mentaal golfsurfen. Om die systemen te kunnen gebruiken en te sturen is het nodig om eraan te wennen, ze beter te begrijpen. Onder dit kopje worden voorwerpen (vandaar STUFF) opgenomen die mogelijk bijdragen aan dat begrip.