Sculptor’s Testament by Rodin

AUGUSTE RODIN
Nov 12, 1840 – Nov 17, 1917
SCULPTOR’S TESTAMENT TO THE YOUNG ARTISTS
(As translated by Paul Schnell)

You young people about to make yourselves beauty’s servants, perhaps it will please you to find here, a résumé of much experience.

Love with devotion the master that preceded you. Bow to Phidias and Michelangelo. Admire the divine gaiety in the one and the savage melancholy in the other. Admiration is the wine of the noble spirit. But guard against imitating your predecessors.While paying attention to the delivery, you must understand the essence of what is eternally fruitful, namely the love of nature and truthfulness. These are the two great passions of all geniuses. All have loved nature without compromise. Acquiring this knowledge will help you avoid affectations. Tradition recommends that you consult with reality and forbids all blind following of any master. Nature is your only goddess, believe in her without reservation and be convinced that she is never ugly, nor will she ever inhibit your ambition to serve her. All is beautiful to the artist, his penetrating gaze discovers the true character of all things and all beings, that is to say, the inner truth that shines through the form and this truth is beauty—and you will meet up with this truth—-work persistently.

You sculptors
, strengthen your sense of spacial depth. The intellect finds it difficult to deal with this concept and stays preoccupied with that which represents the surface. To think of the form in terms of material density is hard, but it is your task. Establish clearly, above all, in the figures you are shaping, the total layout. Emphasize strongly the postures. Every part of the body, head, shoulders, hips and bones declares itself to you. Art demands certainty, only withcertainty of stated lines are you diving into space and taking possession of it. When your composition of the large and whole is firmly in place, you are home free, as your figures are already living. All the rest seems to comply with the whole and details appear to materialize as if by themselves. (‘Quand vos plans sont arrêtés, tout est trouvé. Votre statue vit déjà. Les détails naissent et ils se disposent ensuite d’eux-mêmes’). So when you sculpt, do not think in terms of surface, but rather in terms of space. Let your intellect perceive of every plane as if a mass, where its final appearance is struggling to escape its background. Imagine having it grow upon you by itself. All life emanates from a center, wherefrom it sprouts and spreads from the inside out. It is in this manner that one feels in all good sculpture, a powerful inner strength, that is the secret in ancient art.

You painters,
observe in reality, depth extensions (perspective), the third dimension and look at a painting by Rafael and see how this master, when showing a frontal view of awoman, he lets the breast recede at a slant and thereby creates the illusion of the third dimension. All great painters work spatially. In their knowledge of the spatial lies their strength. Think about the fact that mass, rather than line, tells the story. When you sketch, do not worry about the outlines, but only that which is bodily, the bodily determines the outline. Practice without let up, devote yourself completely to the work. Art is nothing but feeling, but if you don’t know about mass, proportions, color and lack dexterity of hand, all living feeling is for naught. What indeed would become of even the greatest poet in a foreign land, whose language he did not know. Unfortunately, in thenew generation of artists, one finds poets not wanting to learn to speak, which is the reason they can only stutter. Be patient, do not believe in the value of impulse, it does not exist. An artist’s most noble virtues are reflection, care, honesty and willpower. Create your work with straightforward workers. Be truthful, you young people, I don’t mean for you to be exact in a boring way, such as that found in photography and castings. Art begins first and foremost from the inner truth. All your shapes, all your colors, must express feeling. The artist who is content with a superficial likeness and who slavishly reproduces worthless details, will never become a master. When visiting an Italian Campo Santo, you have no doubt seen the childish manner with which the artists entrusted with decorating the graves, busy themselves reproducing literally all garment embroidery, lace and braids worn by the statues. I suppose you can call them exact, but they are not the truth, because they do not point to the soul. Almost all sculpture remind us of Italian cemeteries or the memorials in our public places, where one sees only capes, tables, chairs, machines, balloons and telegraphs. No inner truth, therefore no art. Abhor this kind of rubbish, be truth-loving to the extreme. Do not ever hesitate to express what you feel, despite stepping in opposition to commonly accepted concepts, you may not be understood at first, but fear not being lonely, soon friends will follow you. That which is the deepest truth for one human being, is the same for all. Make no grimaces, no fancy twisting to attract the public. Simplicity and naturalness, the fairest is right before your eyes. Those people you know the best, my very dear and great friend Eugene Carriere, who departed us so early in life, knew in his painterly rendition of his wife and child, that he only had to glorify the maternal love to be exalted.

Masters are those who observe with their own eyes, what the world has seen and by perceiving the beauty in all things—too simple for others to catch sight of. Accept the criticism, you will understand it easily—it is what will make you sure of yourself when torn by doubt. Be not confused by criticism that does not affect your conscience. Fear not unjust criticism—it will upset your friends and force them to reflect on the love they bear you and realize the foundation on which it rests, making them, as a result, more determined to stand by your side. When your talent is at an early stage of development, you will begin to acquire just a few followers, and on the other hand, quite a few enemies. Do not lose courage, the first group will be victorious, because they know why they love you—the others do not know why they hate you. The first is passionately involved with the truth and constantly supplying you with new followers. The others show no durable eagerness for their false opinions—the first is tough, the other go as the wind blows, the truth wins inevitably. Do not waste your time with social or political connections. You will come to see many of your contemporaries, with the help of intrigue, gain fortune and fame, they are not truthful artists. Some of them, in the meantime, are quite worldly clever and if you allow yourself to tangle with them on their territory, you will waste all your life’s energies on this and not have a minute left over for your art. Love with devotion and passion your artistic calling, there is nothing more beautiful. It is more sublime than the common man suspects.

The artist provides a grand example, he loves his work, his pay is the joy he receives from work well done. The world will become a worthwhile place, when all the people in it, have the souls of artists, that is to say, when all enjoy their life’s work. Art is also a wonderful guide to sincerity. The true artist always expresses what he thinks, at the risk of offending all existing prejudices.

Levitt over de Publieke Opinie

De onderwerpen in het boek Freakonomics zijn alledaags: er worden mechanismes in beschreven in alledaagse situaties. De aanpak is praktisch en niet een poging tot een allesoverkoepelende economische theorie. De definitie van economie die ik zelf heb geleerd is: ‘het gedrag van mensen op het snijvlak van vraag en aanbod’. Levitt gebruikt deze variant: ‘explaining how people get what they want‘. Zijn uitgangspunt is dat wat zich afspeelt tussen mensen weetbaar is. De uitkomsten zijn vaak intrigerend, omdat ze verrassend en tegenintuïtief zijn. De onderzoeker, de schrijver dus, laat zich niet meeslepen door de ‘communis opinio’, de publieke opinie.

Levitt citeert J.K. Galbraith over publieke opinie, in het engels conventional wisdom‘ als volgt: ‘We associate truth with convenience, with what most closely accords with self-interest and personal well-being, or promises best to avoid awkward effort or unwelcome dislocation of life. We also find highly acceptable what contributes most to self-esteem. Economic and social behaviors are complex, and to comprehend their character is mentally tiring. Therefore we adhere, as though to a raft, to those ideas which represent our understanding’.

Ik wijd deze post aan dat boek, omdat die aanpak me aanspreekt: uitkomsten van welk onderzoek, model of theorie dan ook moeten minimaal iets beschrijven, verklaren, liefst voorspellen van de wereld om ons heen in praktische zin. Zie hieronder een aantal verkorte herkenbare voorbeelden, in het boek is ook de statistische onderbouwing opgenomen. Want hoewel ik veel vertrouwen heb in de ‘wisdom of the crowd’ heb ik dat niet in de publieke opinie.

Voorbeelden

Men denkt

De prikkel is

De feiten zijn

Wat veroorzaakt de vermindering van city crime na 1995? Wapenwetten, sterke economie, nieuwe aanpak van de politie, betere gevangenissen, veroudering Legalisering van abortus Na verloop van tijd minder geboortes uit arme eenoudergezinnen, minder potentiele criminelen
Zorgt een makelaar voor de hoogste prijs voor je huis? Kent de markt, kent de waarde van het huis, kent het gedrag van de koper, kortom betere kennis, beter geïnformeerd De makelaar verdient een % van de totale verkoopprijs Bijv. 6% 1/1 delen met de kopende makelaar en 1/1 delen met kantoor=1,5%. 10k verschil levert 150 euro op. Sneller verkopen beter dan een hogere prijs.
Passen leraren de cijfers van hun leerlingen aan? Een goede leraar=> hoge cijfers=>de kinderen doen het goed. Hij zelf ook. Eer en glorie, (financieel) voordeel. Ja: de leraar wil beter scoren door te verdoezelen dat hij zelf slecht is
Verloopt de Sumo competitie eerlijk? Eervolle en oude sport: winst wordt niet gekocht, verlies niet toegestaan Tournooien (66 worstelaars) bestaan uit 15 potjes. Als je er 8 wint blijf je in het circuit. Daar blijven en 100K bonus voor de tournooiwinnaar. Laatste tournooidag: 7-7 winnen vaak tegen 8-6 of 9-5. Die kunnen het tournooi niet meer winnen, dus laten de 7-7 winnen. Het volgende tournooi winnen ze zelf.
Zijn mensen betrouw baar? Mensen betalen trouw hun consumpties uit een onbewaakte counter. Wel bagel eten, toch niet betalen. Slecht betalen: mdw grote bedrijven, relatief slecht weer, ‘beladen’ feestdagen (X-mas), onprettige bedrijven, hogere rang
Waarom is de KKK lastig te bestrijden? Ondoordringbaar bastion. Eigen code. Lijkt gevaarlijk door geheimen. Geheim genootschap met eigen (gekke) rituelen, status voor leden. Als geheime informatie publiek wordt, verdwijnt het ‘elan’.
Waarom wonen drugdealers bij hun moeder? Crack dealers verdienen veel geld. In ruil nemen ze grote risico’s. De kans om veel geld te verdienen en voor succes en de eer. Kleine kans om legaal succesvol te worden. In slechte buurten is het aanbod van jeugd met weinig kansen groot. Zoals in alle sectoren is het inkomen van ‘werknemers’ in drugsbendes een fractie van dat van de top.
Hangt het succes van een kind af van de opvoeding? Een betere (en meer) opvoeding leidt tot een hogere kans op maatschappelijk succes voor de kinderen. Meer actie en activiteiten van de ouders leiden tot geslaagde kinderen. Het is niet wat de ouders doen, maar wat ze zijn dat leidt tot succes van de kinderen. Een ’tiger mom’ is niet effectief.
Bepaalt je naam je toekomst? Je naam heeft invloed op je toekomstig succes. De ouder geeft het kind een naam waarin zijn verwachtingen over de toekomst van het kind besloten ligt. Je naam bepaalt niet je toekomst.

Conclusies en relevantie

  • Incentives bepalen het gedrag van de ontvanger ervan. Niet noodzakelijk ook degene voor wie het voordeel was bedoeld.
  • De publieke opinie zit er vaak naast. Die heeft ook weer zijn eigen redenen om iets te vinden, maar niet (noodzakelijk) de werkelijkheid.
  • Grote effecten hebben vaak een kleine, subtiele origine.
  • Experts gebruiken hun informatie- en kennisvoorsprong voor hun eigen gewin.
  • Als X en Y zich hetzelfde gedragen, is er dan een correlatie of een causaliteit? In het eerste geval: is X de reden voor Y, Y de reden voor X of is Z de reden voor X en Y?
  • Mensen zijn niet goed in het inschatten van risico’s. Dingen die Nu gebeuren worden zwaarder ingeschat. Dingen die Afschuw wekken worden zwaarder ingeschat.
  • De aanpak van dit onderzoek relevant voor dat van mijn onderzoek, zoals in de eerste alinea beschreven
  • De uitkomsten geven betekenis aan de interacties tussen mensen: de incentive bepaalt de richting van het gedrag van de ontvanger en heeft dus invloed op de autonomie van de ontvanger. Die beslist niet langer autonoom wat haar goed dunkt maar volgt de prikkel van iemand die haar betaalt voor een bepaalde uitkomst.

Gebaseerd op het boek: Freakonomics – A Rogue Economist Explores the Hidden Sides of Everything, van Steven D. Levitt en Stephen J. Dubner.

North over Institutional Change

Deze post is gebaseerd op het artikel ‘Some Fundamental Puzzles in Economic History/Development van D.C. North verschenen in de SFI Proceedings ‘The Economy as an Evolving Complex System’.

North is heeft de term Institutional Economics geïntroduceerd, zie de vorige post: Economische modellen. Hij stelt in dit artikel de vraag waarom de historische ontwikkeling van landen onderling zo verschilt en hoe economische verandering in modellen kan worden opgenomen. Verder lezen North over Institutional Change

Lane en Maxfield over Strategie in Complexe omstandigheden

Deze post gaat over strategieontwikkeling in complexe omstandigheden en is grotendeels gebaseerd op het artikel van David Lane en Robert Maxfield getiteld ‘Foresight, Complexity and Strategy’, 1996, opgenomen in SFI Proceedings: ‘The Economy as an Evolving Complex System’. Verder lezen Lane en Maxfield over Strategie in Complexe omstandigheden

De betekenis van tijd

20150518_181652Hieronder is een link opgenomen naar een artikel in Business Insider. De boodschap is dat in verschillende culturen op een andere manier tegen tijd wordt aangekeken. Het begrip ervan varieert en het gebruik is ook anders. In het aandachtsgebied van complexiteitstheorie heeft het begrip tijd een ambigue rol. Veel klassieke natuurkundigen waren (zijn) ervan overtuigd dat tijd op zich niet relevant is: alle processen zijn omkeerbaar, we kennen alleen nog niet alle regels (natuurwetten). Er is ook een stroming die ervan uitgaan dat er wel intrinsiek onomkeerbare processen bestaan en dat tijd ook intrinsiek is in zulke processen. In termen van complexe systemen: systemen co-evolueren of co-adapteren ten opzichte van elkaar.

Dat gaat weliswaar met interacties gepaard, maar de vraag is of die noodzakelijk tijdsgebonden zijn: je kunt ook denken aan een soort ‘clicks’. Op een evolutionaire (denk aan geologische) tijdschaal is om een ontwikkeling te beschrijven tijd in feite nauwelijks relevant, vergeleken met onze gemiddelde leeftijd van 80 jaar. De portee van het artikel hieronder is anders, maar het is in deze context toch interessant om te lezen hoe ons vaste begrip van tijd anders wordt geïnterpreteerd in andere culturen. Dit is de link.

Adam Smith: The Wealth of Nations

Eén van de grondleggers van de moderne economie is Adam Smith. Deze schrijver wordt, al dan niet terecht, aangehaald door allerlei schrijvers en ik vind het belangrijk om die bron zelf gelezen te hebben. Deze post is een verslag daarvan. In zijn boek ‘An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations‘ beschrijft hij de dynamica van economieën en handel. Dat is onder andere waardevol omdat hij teruggaat naar elementaire begrippen en essentiële mechanismes zoals het ontstaan van transacties, de verdeling van werk c.q. specialisatie, prijsvorming, en soorten economische agenten en hun drijfveren. De theorieën zijn goed onderbouwd, met voorbeelden en becijferingen doorspekt en aan de toenmalige realiteit gekoppeld. Verder lezen Adam Smith: The Wealth of Nations

Hive Mind

In elk bedrijf bestaat de neiging de activiteiten uit te breiden met nieuwe mogelijkheden om die bij voldoende belang in de gelederen op te nemen of iets bestaands af te stoten. Hetzelfde geldt voor het onderzoeken van werkwijzen om de huidige status-quo eventueel in te ruilen voor of aan te passen tot een verbeterde versie. Tegelijkertijd heeft een onderneming de neiging om bij haar ‘leest’ te blijven en om het huidige arsenaal aan activiteiten intact te houden en de bestaande werkwijze te behouden. Mijn vermoeden is (zie ook mijn eerdere posts) dat er één of andere balans is tussen die twee neigingen. Of is het: er moét een belans zijn om succesvol te zijn als bedrijf? In deze post 2 van 7 in deze conversatie zoek ik uit wat die samenbindende factor is die maakt dat bedrijven als zodanig in stand blijven. Verder lezen Hive Mind

Memetics

Mijn uitgangspunt in dit blog is dat er overeenkomsten zijn tussen de evolutie van een onderneming en die van een een organisme. Overeenkomstige kenmerken zijn: beide voegen zich naar de omgeving en beide brengen nieuwe dingen voort. Verschillen zijn dat, in tegenstelling tot een organisme, een onderneming zich niet sexueel voortplant, daarbij geen genetisch materiaal kopieert van generatie op generatie en dat daarbij geen mutaties voorvallen. Verder lezen Memetics

Introductie

Een meme is de virtuele (niet noodzakelijk digitale) versie van wat een gene, een gen, is voor fysieke organismen. Het is de ‘programmatuur’ die de werking van zo’n virtueel systeem regelt. Het wordt vaak gebruikt voor verhalen, termen en beelden die ‘een eigen leven gaan leven’. Dat is verwarrend, omdat zulke begrippen en beelden in feite de verschijningsvorm zijn van de meme en niet de programmatuur ervan. Ik gebruik het woord zoals het gebruikelijk is geworden. Voorbeelden te over: virussen, virals, moppen, nieuwe vetcoole woorden. Verder lezen Introductie

The Living Company

Het idee van organisaties als levende wezens zoals organismen of ecologieëen is versneld of misschien zelfs wel in gang gezet door Arie de Geus, voormalig hoofd Global Planning bij Royal Dutch Shell. In deel 1 van 9 bespreek ik een aantal concepten uit zijn boek The Living Company. In die evergreen concludeert hij dat oude bedrijven zich met name op 4 punten onderscheiden, namelijk dat ze: Verder lezen The Living Company